Κάλυμνος

Η Κάλυμνος έχει έκταση 111,14 τ.χλμ και έχει πληθυσμό 16.179 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, αποτελώντας ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα νησιά της Ελλάδας.

Η Κάλυμνος κατοικείται από τους χρόνους της νεολιθικής εποχής. Αρχαιότεροι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Κάρες, γεγονός που το αποδεικνύουν τα ερείπια, με Καρικά χαρακτηριστικά, στην αρχαία μητρόπολη του Κάστελλα, κοντά στα σημερινά Στημένια.

Αργότερα, το κατοίκησαν οι Φοίνικες, όπως μαρτυρούν τα ερείπια που υπάρχουν στον Εμπορειό.

Ιστορική Αναδρομή

• Στην περίοδο 1150 π.Χ. - 800 π.Χ., η Κάλυμνος εποικίστηκε από τους Δωριείς.
• Στο τέλος της Αρχαϊκής εποχής και στις αρχές των Κλασικών χρόνων, η Κάλυμνος έγινε μια πολιτεία αυτόνομη.
• Στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ., κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων, το νησί τελεί υπό την κατοχή των Περσών και της βασίλισσας Αρτεμισίας της πρεσβύτερης.
• Το 477 π.Χ. απελευθερώνεται και γίνεται μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας, μαζί με τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, την Κω και τη Ρόδο και πληρώνει φόρο στο ταμείο της συμμαχίας, που βρίσκεται στη Δήλο.
• Το 357 π.Χ. η Κάλυμνος παύει να είναι ελεύθερη και υποτάσσεται στην εξουσία του βασιλιά της Αλικαρνασσού, Μαύσωλου.
• Μετά από 15 χρόνια περίπου, η Κάλυμνος επαναστατεί, αποκτά την ελευθερία της και ξαναγίνεται σύμμαχος των Αθηναίων,
• Κατά την κλασική εποχή, παρουσίασε αξιόλογη πολιτιστική ακμή, και κατάλοιπο της εποχής εκείνης είναι, τα σωζόμενα μέχρι σήμερα, ερείπια του ναού του Καλυνδέου Απόλλωνα.
• Αργότερα, την κατέλαβαν οι Ρωμαίοι.
• Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους ανήκε στο θέμα της Σάμου.
• Τον 10ο αι. την κατέστρεψαν οι Τούρκοι.
• Τον 14ο αι. (1306), την κατέλαβαν οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη. Ανακατασκεύασαν τα τείχη του κάστρου που υπήρχε στο νησί από τον 10ο αιώνα, το διεύρυναν, και έκτοτε αποτέλεσε το οικιστικό κέντρο του νησιού έως τις αρχές του 18ου αιώνα.
• Το 1522 υποτάχθηκε στους Τούρκους, στον σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή. Μέσα στα πλαίσια της οθωμανικής διοίκησης, τούς παραχωρήθηκε αυτονομία, με την υποχρέωση μόνο να καταβάλλουν έναν φόρο κατ’ αποκοπή, που ονομαζόταν «μαχτού».
• Το 1912, το νησί κατέλαβαν οι Ιταλοί.
• Τον Μάιο του 1914, καθώς οι διωγμοί στα απένταντι μικρασιατικά παράλια είχαν ενταθεί ενάντια στο ελληνικό στοιχείο, πολλοί Μικρασιάτες κατέφυγαν στα νησιά, ανάμεσα στα οποία και η Κάλυμνος.
• Τους τελευταίους μήνες του 1918, μετά τη λήξη του Α΄ παγκοσμίου πολέμου για την Τουρκία, άρχισε η παλιννόστηση των προσφύγων στη Μικρά Ασία. Συγκεκριμένα, με τη ανακωχή του Μούδρου (1918) και την αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη (1919), αρκετοί πρόσφυγες, που είχαν παραμείνει στα Δωδεκάνησα, επέστρεψαν στη Μικρά Ασία προσωρινά, όπως αποδείχθηκε.
• Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, πολλές οικογένειες Μικρασιατών εγκαταστάθηκαν, πλεόν οριστικά, στην Κάλυμνο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.
• Η ιταλική κυριαρχία διήρκησε μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε και το νησί πέρασε στην Ελληνική δικαιοδοσία το 1946, μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.
• Στις 7 Μαρτίου του 1948 έγινε η επίσημη ενσωμάτωση του νησιού με την Ελλάδα.

Η νεότερη ιστορία της Καλύμνου συνδέθηκε με την αλιεία, την επεξεργασία και το εμπόριο του σφουγγαριού.