Συντριβάνι Ελεούσας

Το γκιζάνι, που φιλοξενεί το συντριβάνι, είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο, προστατευόμενο είδος ψαριού. Πρόκειται για ένα μικρό κυπρινοειδές ψάρι και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις αλλαγές του καιρού, τόσο στις χαμηλές χειμωνιάτικες θερμοκρασίες του νερού (περίπου 10 °C), όσο και στις υψηλές του καλοκαιριού (περίπου 30 °C). Για το γκιζάνι, απειλή αποτελεί η ξηρασία και τα σκουπίδια. Αναπαράγεται την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το μέγιστο μήκος του φθάνει τα 10-12 εκατοστά, αλλά συχνότερα βρίσκουμε γκιζάνια μήκους 3-5 εκατοστών. Έχει γκρι χρώμα και τρέφεται με φύκη, υδρόβια ασπόνδυλα και λάρβες εντόμων.

Το ψαράκι ανακαλύφτηκε το 1900 στα νερά των υδροβιότοπων του νησιού από έναν Ιταλό καθηγητή Alessandro Ghigi, που το πρωτοσυνέλεξε και έδωσε το όνομά του. Το ψάρι θεωρείται ένας μικρός πρωταθλητής επιβίωσης, διότι καταφέρνει να ζει στο εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον των ρεμάτων.

Βρίσκεται στο χωριό Ελεούσα, οικισμό Ιταλών εποίκων υλοτόμων, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής. Πρόκειται για τεράστια κυκλική στέρνα με σιντριβάνι στο κέντρο, η οποία δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του πρώτου οικισμού.